วันเสาร์ที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2555

กลอนสอนธรรม

                                                                      เพลงสอน       
                        ศาสนาสอนเราให้ละชั่ว                      ประพฤติตัวเป็นคนดีที่สรรเสริญ 
            ทำจิตใจให้บริสุทธิ์ไม่ขาดเกิน                        แม้จะเดินนอนนั่งระวังกาย
                        ไตรสิกขานั้นเป็นสิ่งประเสริฐ                        ทำให้เกิดให้มีชีวีสดใส
            ศีล  สมาธิ  ปัญญาสุขใจ                      หากทำได้ไม่ต้องกลัวความอับจน
                        รักตัวกลัวกรรมอย่าทำชั่ว                   จะหมองมัวหม่นไหม้ไปเมืองผี
            จงหมั่นกระทำแต่กรรมดี                    จะได้มีความสุขพ้นทุกข์เอย
                        พระท่านสอนให้เราเป็นคนดี               จะได้มีอนาคตที่สดใส 
            จะเป็นคนชั่วไปทำไม                         ไม่ทำให้ชีวิตเราดีเลย
                        เพราะฉะนั้นเราจึงเชื่อฟังครู                ที่ท่านให้ความรู้ชูสมอง
            จะทำอะไรควรไต่ตรอง                       จึงไม่ต้องเสียใจในทันที
                        คนเราเกิดมาต้องมีแก่                          เจ็บและตายคลายทุกข์สุขนักหนา
            เป็นอนิจจัง  ทุกขัง  อนัตตา                 ที่จะพาให้เราเข้านิพพาน
                        อนิจจัง  นั้นคือความไม่เที่ยง               ที่เอนเอียงผันแปรอยู่เสมอ
            ทั้งคุณ  ทั้งผมและตัวเธอ                     จะต้องเจออนิจจังไม่ยั่งยืน
                        ทุกขัง  นั้นก็คือความทุกข์                   ปราศจากสุขทุกข์แท้ก็แปรผัน
            ที่เราอยู่กันได้ทุก ๆวัน                                     เพราะเรานั้นมีความทุกข์เป็นเจ้าเรือน
                        อนัตตา  นั้นคือความว่างเปล่า             ไม่มีตัว  ทั้งตนบุคคลเราเขา
            พิจารณาในสิ่งที่ไม่มีเรา                                   เพียงคอยเฝ้าดูความจริงของรูปนาม
                        เพราะฉะนั้นเราจึงควรไม่ประมาท      เดี๋ยวจะพลาดกับความดีที่ใฝ่ฝัน
            ลุ่มหลงมัวเมาทำไมกัน                        เพราะสักวันจะต้องตายวายชีวา
           
                                                         สุภาษิตสอนใจ

            ความดีของการสะดุดคือ  ช่วยไม่ให้ล้ม
            คิดก่อนทำจะสำฤทธิ์  ทำก่อนคิดจะเสียหาย
            ความทุกข์ทรมาน  จะเป็นฐานทำให้คนรู้จักคิด
            โง่แล้วยังหยิ่ง  ก็ยิ่งจะจมลง
            เมื่อมีอำนาจวาสนาจงอย่าโลภ
            จงดูให้ดี ๆ  ก่อนที่จะกระโดด
            โรคร้ายไม่อาจรักษาได้ด้วยยาเลว
            เมื่อไม้ใหญ่โค่นล้ม  ร่มเงาก็หายไป
            หมั่นให้อภัยแก่คนทั้งหลาย  เว้นไว้แต่ตัวเอง
            ๑๐ถึงคนสร้างตายไป  กำแพงใหญ่ก็ยังอยู่  (กำแพงเมืองจีน)
            ๑๑จงพยายามฝึกตนให้รู้จักความอดทนแต่วัยเยาว์
            ๑๒เงินไม่วิ่งไปหาใครที่ไม่ทำอะไรเลย
            ๑๓โง่หรือฉลาดเพียงใดดูที่วาจา
            ๑๔น้อยแต่มีธรรม  ดีกว่ามากล้ำแต่ธรรมไม่มี
            ๑๕ประตูบานไหนก็ไม่ใหญ่เท่าปากคน
            ๑๖เมื่อไม่ศึกษาก็ไม่รู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก
            ๑๗สิ่งที่พึงกลัวไม่มีอะไรน่ากลัวเท่าความกลัว
            ๑๘เมื่อไม่มีคนซื้อ  สินค้าก็คือต้นหญ้า
            ๑๙ถึงตัวจะเป็นขี้ข้า  แต่อย่าให้ผ้าเหม็นสาบ
            ๒๐โง่มาข้างหน้า  ฉลาดมาตามหลัง
            ๒๑จะไปถึงช้า  หรือว่าจะไปป่าช้า
            ๒๒มีใครบ้างที่พบสุขโดยที่ไม่เคยมีทุกข์
            ๒๓ยิ่งร้อนรนผลก็ยิ่งเสีย
            ๒๔การขึ้นต้นไม้จะต้องไต่ไปจากโคน
            ๒๕หินผาย่อมมาจากเม็ดทราย
            ๒๖การสั่งว่าอย่าบอกใครๆ  ไม่ใช่วิธีเก็บความลับ
            ๒๗เมื่อไม่มีดีข้างใน  จะมีดีอะไรออกมาข้างนอก
            ๒๘ชีวิตคือการทดลองเรื่อยไปไม่มีที่สิ้นสุด
            ๒๙เมื่อไม่ทำความดีบนดิน  จะถวิลถึงสวรรค์นั้นอย่าหมาย
            ๓๐เมื่อมีวันเริ่มต้น  ก็ไม่พ้นวันสิ้นสุด  (เกิด ตาย)
            ๓๑สิ่งที่ทำย่อมมีค่าสูงกว่าสิ่งที่พูด
            ๓๒ความร้อนพิสูจน์ทองนาก  ความทุกข์ยากพิสูจน์คน
            ๓๓เมื่อทำความดีลงไป  อย่าคิดว่าคนจะพอใจไปทุกอย่าง
            ๓๔สอนสุนัขแก่ๆ  ให้ทำสิ่งใหม่ย่อมไร้ผล
            ๓๕สองหัวย่อมดีกว่าหัวเดียว
            ๓๖ทั้งดีชั่วที่ตัวทำผลกรรมจะสนอง
            ๓๗ความเป็นมิตรสหายไม่มีในคนชั่ว
            ๓๘ตีเหล็กเมื่อยังร้อน  สอนคนเมื่อยังเยาว์
            ๓๙ผู้ใหญ่ชังยังไม่ร้ายเท่าเด็กเกลียด
            ๔๐เป็นคนแก่เป็นง่าย  แต่เป็นผู้ใหญ่เป็นยาก
            ๔๑คันสอนจะไร้ค่าถ้าปราศจากสาย
            ๔๒ถ้าพูดโดยไม่คิด  ก็จะเป็นยาพิษฆ่าผู้พูด
            ๔๓. ถ้าอดทนไม่ท้อถอย  สิ่งที่รอคอยจะมาถึง 
            ๔๔วิธีขอพรจากพระเจ้าคือ  หลังสู้ฟ้า  หน้าสู้ดิน

กองกิจการนิสิต  มหาวิทยาลัย  มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
บทสรภัญญะ
กราบไหว้พระคุณของบิดามารดา
                                 
                        ข้าขอกราบไหว้คุณ                              พระบิดาและมารดา
                        เลี้ยงลูกเฝ้ารักษา                                แต่ก่อนมาจึงเป็นคน  (ซ้ำ)
                        แสนยากลำบากกาย                           ไม่คิดยากลำบากตน
                        ในใจให้กังวล                                       อยู่ด้วยลูกทุกเวลา  (ซ้ำ)
                        ยามกินถ้าลูกร้อง                                 ก็ต้องวางวิ่งมาหา
                        ยามนอนไม่เต็มตา                               พอลูกร้องก็ต้องดู  (ซ้ำ)
                        ตัวเรือดยุงไรมด                                   จะกวนกัดรีบอุ้มชู
                        อดกินอดนอนสู้                                    ทนลำบากหนักไม่เบา  (ซ้ำ)
                        คุณพ่อแม่มากนัก                                เปรียบน้ำหนักยิ่งภูเขา
                        แผ่นดินทั้งหมดเอา                              เปรียบคุณท่านไม่เท่าทัน  (ซ้ำ)
                        เหลือที่จะแทนคุณ                               ของท่านนั้นใหญ่อนันต์
                        เว้นไว้แต่เรือนธรรม์                              เอามาสอนพอผ่อนบุญ  (ซ้ำ)
                        สอนธรรมที่จริงใจ                                รูปไม่เที่ยงไว้เป็นทุน
                        แล้วจึงแสดงคุณ                                  ให้เห็นจริงตามทำนอง  (ซ้ำ)
                        นั่นแหละจึงนับได้                                ว่าสนองซึ้งคุณนา
                        แทนข้าวที่ป้อนมา                                และน้ำนมที่ดื่มกิน  (ซ้ำ)
                        แทนคุณประการอื่น                             ร้อนพันหมื่นเป็นอาจิณ
                        อย่างใดก็ไม่สิ้น                                    พระคุณนั้นอนันต์เอย  (ซ้ำ)
                                                            .........................
                                                                                                           
                                                                        

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น